Category: در آنجا یوسف به خانواده عزیز مصر منش یافت و اندکی سپس وقتی به سن بلوغ رسید، زلیخا، زن عزیز مصر، شیدا او شد و از او کام خواست، البته یوسف خویشتنداری کرد و از قبول توصیه زلیخا سر باز زد. او به مدت 2.5 سال رایزن علمی علمی جمهوری اسلامی ایران در چین، ژاپن و کره جنوبی بوده است. اکران «دن کیشوت» را نوشته ام که قرار میباشد به روی صحنه ببرم. ـ «ربّی» در بیان حضرت یوسف(ع)، جز به معبود دانای هستی، اطلاق دیگری ندارد. ـ «برهان» که در رای زنی تفسیری به مفاهیم زیادی اطلاق شده است، نتیجه اخلاص و تقوای حضرت یوسف(ع)بوده که مفهومی بهتر از باورداشت به حضور معبود و رؤیت قلبی او قابل استنباط نیست. ـ «همّ» که همان قصد و عزم باشد، دربارة زلیخا، تصمیم جدی او بر کامجویی از یوسف بود؛ و «همّ» یوسف هم همان بود در صورتی که همّی رخ میگرفت؛ در حالی که اخلاص درونی (برهان پروردگار) به دادش رسیده و به پرهیز و نجات او سبب ساز شده است. آنگاه یوسف را به آنها سپرد و از ایشان جدا شد. این ظاهر ماجرا بود ولی همین بود که زیرا آنها زنان مورد قضیه دل دادگی زلیخا را به جوان کنعانی شنیدند و در این خلال و پیش از آن هم اندک و بیش وصف زیبایی خیره کننده یوسف را از خویش زلیخا و کاخ نشینان عزیز مصر شنیده بودند در همین حالت تحریک شدند تا نقشه ای بشند که این جوان ماهرو و عفیف را از نزدیک ببینند و احیانا درصورتیکه بشود خود را به او برسانند و کام دل از او آدرس یوسف اسدی اینستا برگیرند. الفاظ «ربّ»، «همّ» و «برهان» در حساسترین و جذابترین آیه سوره یوسف، هر کدام از تفاسیر را به موضوعی و به معنایی رهنمون شده است. یعقوب دوازده پسر داشت که دو نفر از آنها یوسف و بنیامین از یک مادر به نام راحیل بودند؛ یعقوب نسبت به این دو پسر مخصوصا یوسف محبت بیشتری نشان می داد؛ زیرا اولا ریز ترین فرزندان او محسوب می شدند و طبعا نیاز به حمایت و محبت بیشتری داشتند، ثانیا، طبق بعضی از روایات مادرشان راحیل از عالم رفته بود و به این جهت هم به محبت بیشتری محتاج بودند از آن پیشین مخصوصا در یوسف، آثار نبوغ و فوق العادگی نمایان بود؛ مجموع این جهات منجر شد که یعقوب آشکارا نسبت به آنها ابراز عشق بیشتری کند.
